زمان

چه ایده بدی بوده،دایره ای ساختن ساعت. احساس میکنی همیشه فرصت تکرار هست

قرار بوده ۸ صبح بیدار شوی و میبینی شده ۸ و ربع٫ میگویی: اشکال ندارد تا ۹ میخوابم بعد بیدار میشوم!

قرار بوده امشب ساعت ۹ یک ساعتی را صرف مطالعه کتاب کنی، می بینی کتاب نخوانده ۱۰ شده. میگویی: اشکال ندارد. فردا شب  ساعت ۹ میخوانم.

ساعت دروغ میگوید. زمان دور یک دایره نمی چرخد! زمان بر روی خطی مستقیم می دود. و هیچگاه، هیچگاه، هیچگاه باز نمیگردد.

ایده ساختن ساعت به شکل دایره، ایده جادوگری فریبکار بوده است! ساعت خوب، ساعت شنی است! هر لحظه به تو یادآوری میکند که دانه ای که افتاد دیگر باز نمی گردد. اگر روزی خانه بزرگی داشته باشم، به جای همه دکورها و مجسمه ها و ستونها، ساعت شنی بزرگی برای آن خواهم ساخت و میگویم در آن ساعت شنی،آنقدر شن بریزند که تخلیه اش به اندازه متوسط عمر یک انسان طول بکشد. تا هر لحظه که روبرویش می ایستم به یاد بیاورم که زمان «خط» است نه «دایره» و زمان رفته دیگر باز نمی گردد

گفتگو با دکتر حسین روازاده 1

 

در طبّ جدید منشأ بیماری را چه می‌دانند؟

در طبّ جدید مسیر اشتباهی در پیش گرفته شده و اشتباه فاحشی در این راستا می‌کنند. در طبّ قدیم بنا بر این بود که کلّ بدن را با نبض و معاینه‌های متنوّع بررسی کرده، سپس دربارة عارضة یک عضو مشخّص اظهارنظر می‌کردند. حال آنکه در طبّ جدید، بیماری به طور جزیی حتّی مولکولی دیده می‌شود و برای بیماری به کوچک‌ترین اجزای بدن و سلول و مولکول‌های تن توجّه می‌کنند.

روزی امام ششم(ع) بر منصور دوانیقی وارد می‌شوند و می‌بینند طبیبی هندی مشغول مداوا و آموزش است. طبیب دقّت ایشان را که می‌بیند، می‌گوید: تمایل دارید تا این مطالب را به شما نیز بیاموزم. حضرت پاسخ دادند: «ما به طبّ تسلّط داریم.» می‌پرسد: چطور؟ حضرت در جواب می‌فرماید: «ما سردی را به گرمی، گرمی را به سردی، تری را به خشکی و خشکی را به تری درمان می‌کنیم و به دستور رسول گرامی، جدّ بزرگوارمان، گوش فرا می‌دهیم و بقیّه را به پروردگار تبارک و تعالی می‌سپاریم.» طبیب هندی نگاهی می‌کند و می‌گوید: اگر شما این را دارید، از طبّ چه ندارید؟!

سبک زندگی اسلامی

هر از چند روز یک پیام از طرف ما در این پست قرار میگرد برای دیدن پیام های قدیمی تر به ادامه مطلب مراجعه کنید

امام خامنه ای: چشممان به دست دشمن نباشد که کی این تحریم را برمیدارد، کی فلان نقطه را موافقت میکند؛ به درک! نگاه کنیم ببینیم خودمان چه‌کار میتوانیم بکنیم.