مبارزه با نفس - قسمت ششم

قسمت ششم

ما قبل از اینکه تصور دقیقی از بندگی داشته باشیم، ضروری است که تصور دقیقی از زندگی داشته باشیم. و قبل از اینکه تصور روشنی از دین داشته باشیم، نیاز است که تصور روشنی از دنیا داشته باشیم. اگر دنیا را دقیق و روشن بشناسیم، دین را مُنجی خود می‌دانیم؛ از دینداری خود مغرور نمی‌شویم و مقابله با دین را احمقانه خواهیم دانست.

چرا قرآن در مواجهه با کفار، آنها را کسانی می‌داند که تعقل نمی‌کنند؟ چرا سایر صفات بد کفار این‌قدر مورد سرزنش قرار نگرفته است که عدم تعقل آنها مورد سرزنش است؟ مسلّما یکی از چیزهایی که کفار در مورد آن تعقل نمی‌کنند، شرایط واقعی دنیایی است که در آن قرار داریم. باید واقعیت‌ها را دید؛ واقعیت‌هایی که زندگی ما را احاطه کرده است. دیدن واقعیت‌ها و درک قوانین حاکم بر هستی و درک سنت‌های الهی، ما را آماده دینداری می‌کند. واقعیت دنیا، همراهی زندگی دنیا با رنج و سختی است.

دینداری بدون درک سنت‌های حاکم بر زندگی، آسیب‌های  فراوانی دارد

اگر کسی واقعیت‌های حاکم بر زندگی و حیات بشر را نبیند ولی دیندار شود، در معرض آسیب جدی قرار خواهد داشت

مهمترین ویژگی این دنیا این است که با سختی همراه است و بنا دارد بین شما و دوست‌داشتنی‌هایتان فاصله بیندازد

ر کسی تصادفاً آدم خوبی شده باشد و نقطه آغاز حرکت او نقطه درستی نباشد، ممکن است بعداً بی‌دین شود و اگر هم به ظاهر بی‌دین نشود، نان خود را در دینداری می‌بیند و دین را در خدمت هوای نفس خود قرار می‌دهد. چنین فردی ضربه بیشتری به دین خواهد زد.

شهید آوینی

اهل دعوت باشید

 

در جهان اسلام متأسفانه الآن اوضاع ناامن شده. واقعاً محبین حقیقی پیامبر گرامی اسلام(ص) در جهان امنیت ندارند. همه‌جا برایشان ناامن شده، ان‌شاءالله خدا امنیت را برای همۀ این خوبان به ارمغان بیاورد. ولی شما که دیگر امنیت دارید دست از دعوت برندارید. بخشی از زندگی‌ات، بخشی از مالت، بخشی از وقتت را، بخشی از روابطت را، بخشی از مطالعاتت را، بخشی از حرف‌هایت را برای دعوت بگذار.

امروز چند نفر را دعوت کردی؟ ساکت نباش، زشت است برای مؤمن ساکت باشد! خوددانی... عمار یاسر وقتی که از جنگ احد برگشته بودند یهودی‌ها جلویشان را گرفتند، یعنی حالا چند وقت بعدش، رفیق عمار هم بود، گفتند: خب آقای عمار، چی شد پس وعده‌‌های الهی؟ پیامبرتان که اینقدر شکست خورده، قهرمانان‌تان را هم کشتندو ... ؟!

عزرائیل

پرسید:

خداوند ازعزرائیل پرسید:

آیاتابحال زمانیکه جان کسی را میگرفتی گریه نکردی؟

عزرائیل جواب داد:
یک بارخندیدم،،یک بارگریه کردم ویک بار هم ترسیدم.."خنده ام" زمانی بودکه به من فرمان دادی جان مردی رابگیرم،اورادرکنار کفاشی یافتم که به کفاش میگفت:کفشم را طوری بدوز که یک سال دوام بیاورد! به حالش خندیدم وجانش راگرفتم.
"گریه ام"زمانی بود که به من دستور دادی جان زنی رابگیرم،او را دربیابانی گرم وبی آب و درخت  یافتم که درحال زایمان بود.. منتظرماندم تا نوزادش به دنیا آمد سپس جانش را گرفتم..دلم به حال آن نوزاد بی سرپناه درآن بیابان گرم سوخت وگریه کردم.. "ترسم"زمانی بود که به من امرکردی جان فقیهی را بگیرم نوری ازاتاقش می آمد هرچه نزدیکتر میشدم نور بیشترمی شد وزمانی که جانش را می گرفتم ازدرخشش چهره اش وحشت زده شدم..
دراین هنگام خدا به عزرائیل فرمود:میدانی آن عالم نورانی کیست؟..او همان نوزادی ست که جان مادرش راگرفتی. من مسئولیت حمایتش را عهده دار بودم .
هرگز گمان مکن که باوجود من،موجودی درجهان بی سرپناه بماند

تقوا چیست ؟

چیزهایی که باید مراقبت کنی مراقبت کن...

تقوا یعنی چی؟ یعنی مراقبت کردن. إتَّقُوا الله یعنی خدا را مراقبت کن. إتَّقُوا النَّار یعنی مراقبت کن جهنم نروی. چیزهایی که باید مراقبت کنی مراقبت کن. ذَلِکَ الکِتَاب لَا رَیبَ فِیهِ هُدًی لِلمُتَّقِینَ یعنی این کتاب آدمهایی را که اهل مراقبت هستند، آدمهای ولنگ و واز را هدایت نمی کند. یک تقیّدی دارند. به چی ها مقیّدی؟ بگو ببینم...

می گوید مقیّدم صبح بروم سر کار سر وقت. می گویی خب آن که ساعت کاری وادارت کرده. نگاه می کنی می بینی بعضی ها اصلا به هیچ چیز مقیّد نیستند. یا به پلیس سر چهارراه برای نظم و پشت چراغ قرمز ایستادن مقیّدند، یا به طلبکارها مقیّد هستند که فشار آوردند می خواهند پدرش را در بیاورند بیاندازندش زندان، یا به رودربایستی ها مقیّدند که آبرو ریزی نشود. یک مقیّدات درونی ندارد...

آداب غذا خوردن

امام حسن علیه‏السلام :

آداب سفره دوازده تاست که هر مسلمانى باید آنها رابداند : چهارتاى آنها واجب است ، چهار تا سنّت (مستحب) و چهار تا از باب رعایت ادب مى‏باشد . امّا آن چهارتا که واجبند :

معرفت ، خشنودى ، نام خدا بر زبان آوردن و شکرگزارى .

و آن چهار که سنّت است : دست شستن پیش از غذا خوردن ، نشستن بر طرف چپ (بدن) ، خوردن با سه انگشت و لیسیدن انگشتها .

و امّا آن چهار که از باب رعایت ادب مى‏باشد : خوردن از آنچه در جلوى توست ، کوچک گرفتن لقمه ، خوب جویدن غذا و کمتر نگاه کردن به صورت مردم .