حدیث -4 ذکر برای درمان 4 نوع ترس

زیباترین حدیث از امام جعفر صادق (ع) در مورد ترس!

از مولایمان حضرت امام صادق (ع) روایت است که فرمودند : «تعجب می نمایم از کسانی که از چهار چیز می ترسند ، اما به چهار ذکر پناه نمی برند !

تعجب می کنم از کسانی که دچار ترس و خوف می باشند ، چطور به ذکر خداوند پناه نمی برند : " حسبنا الله و نعم الوکیل"

تعجب می نمایم از کسی که دچار غم و اندوه می باشد ، چطور به این فرموده خداوند پناه نمی برند : " لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین"

تعجب می نمایم از کسی که دچار مکر و بد اندیشی دیگران واقع شده است ، چطور به این فرموده و ذکر خداوند پناه نمی برد : " افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد "

و تعجب می نمایم از کسی که دنیا و نعمت های زیبای آن را می خواهد ، چطور به این ذکر خدا پناه نمی برد : " ماشاء الله و لا قوه الا بالله " » 

- منبع :  خصال شیخ صدوق ، ص 207 –

حدیث - راه درمان ترس

امام علی (ع) :

هنگامی که از چیزی میترسی , خود را در آن بیفکن 

زیرا گاهی ترسیدن از چیزی , از خود آن سخت تر است.

نهج البلاغه , حکمت 175

داستان مسلمان واقعی

جوانی با چاقو وارد مسجد شد و گفت : بین شما کسی هست که مسلمان باشد ؟! همه با ترس و تعجب به هم نگاه کردند و سکوت در مسجد حکمفرما شد ! بالاخره پیرمردی با ریش سفید از جا برخواست و گفت : آری من مسلمانم جوان به پیرمرد نگاهی کرد و گفت با من بیا !

پیرمرد بدنبال جوان براه افتاد و با هم چند قدمی از مسجد دور شدند ، جوان با اشاره به گله گوسفندان به پیرمرد گفت که میخواهد تمام آنها را قربانی کند و بین فقرا پخش کند و به کمک او احتیاج دارد !

پیرمرد و جوان مشغول قربانی کردن گوسفندان شدند و پس از مدتی پیرمرد خسته شد و به جوان گفت که به مسجد بازگردد و شخص دیگری را برای کمک با خود بیاورد ! جوان با چاقوی خون آلود به مسجد بازگشت و باز پرسید : آیا مسلمان دیگری در بین شما هست ؟! افراد حاضر در مسجد یا دیدن چاقوی خونی همه نگاهشان را به پیش نماز مسجد دوختند ! پیش نماز رو به جمعیت کرد و گفت : چرا نگاه میکنید ، به عیسی مسیح قسم که با چند رکعت نماز خواندن کسی مسلمان نمیشود !

عزرائیل

پرسید:

خداوند ازعزرائیل پرسید:

آیاتابحال زمانیکه جان کسی را میگرفتی گریه نکردی؟

عزرائیل جواب داد:
یک بارخندیدم،،یک بارگریه کردم ویک بار هم ترسیدم.."خنده ام" زمانی بودکه به من فرمان دادی جان مردی رابگیرم،اورادرکنار کفاشی یافتم که به کفاش میگفت:کفشم را طوری بدوز که یک سال دوام بیاورد! به حالش خندیدم وجانش راگرفتم.
"گریه ام"زمانی بود که به من دستور دادی جان زنی رابگیرم،او را دربیابانی گرم وبی آب و درخت  یافتم که درحال زایمان بود.. منتظرماندم تا نوزادش به دنیا آمد سپس جانش را گرفتم..دلم به حال آن نوزاد بی سرپناه درآن بیابان گرم سوخت وگریه کردم.. "ترسم"زمانی بود که به من امرکردی جان فقیهی را بگیرم نوری ازاتاقش می آمد هرچه نزدیکتر میشدم نور بیشترمی شد وزمانی که جانش را می گرفتم ازدرخشش چهره اش وحشت زده شدم..
دراین هنگام خدا به عزرائیل فرمود:میدانی آن عالم نورانی کیست؟..او همان نوزادی ست که جان مادرش راگرفتی. من مسئولیت حمایتش را عهده دار بودم .
هرگز گمان مکن که باوجود من،موجودی درجهان بی سرپناه بماند