خداوند از ما می پرسد: آیا میدانستی؟
میگوید آری
میگوید چرا عمل نکردی؟
و اگر بگوید نمی دانستم می فرماید چرا نیاموختی؟
و گنهکار جوابی برای این حجت آشکار خداوند ندارد. چگونه است که خم و چم بسیاری از امورات احتمالی دنیائی را بلدیم و یا بخوبی پرس و جو می کنیم اما در شناخت تکالیف قطعی و حیاتی دینی فرافکن هستیم؟
از امام صادق علیه السلام نقل شده که ایشان می فرمودند:
زائر امام حسین علیه السلام شفیع صد نفر در روز قیامت می باشد،
کسانی که آتش دوزخ بر ایشان واجب شده است ...
و کسانی که در دنیا از مسرفین بودند.
مستدرک الوسائل ، ج10 ، ص253
«کلنل باکستر» فرمانده پایگاه هوایی آمریکا داشت از مهمونی بر می‌گشت همسرش هم همراهش بود، یک نفر که دور زمین چمن پایگاه می‌دوید، توجهشون رو جلب کرد، ساعت دو نیمه شب بود.
رفتند جلو دیدن خلبان عباس بابایی است، باکستر عباس رو صدا زد و علت این کار را ازش پرسید. عباس در جواب گفت: «مسائلی در اطرافم می‌گذرد که گاهی موجب می‌شود شیطان با وسوسه‌هایش مرا به گناه بکشاند. در دین ما توصیه شده که در چنین مواقعی بدویم یا دوش آب سرد بگیریم.»
فردای آن روز در بولتن خبری پایگاه هوایی «ریس» این مطلب توجه همه را به خود جلب کرد: «دانشجو بابایی ساعت 2 بعد از نیمه شب می‌دود تا شیطان را از خودش دور کند.»
برداشتی از «کتاب پرواز تا بی نهایت»
ستارخان، سردار مقاومت آذربایجان و جنبش مشروطیت، در جایی نوشته است:
من هیچ وقت گریه نمیکنم چون اگر اشک میریختم آذربایجان شکست میخورد و اگر آذربایجان شکست بخورد ایران زمین میخورد...
اما تو مشروطه دو بار اون هم تو یه روز اشک ریختم.
حدود 9 ماه بود که تحت فشار بودیم... بدون غذا... بدون لباس... از قرار گاه اومدم بیرون... چشمم به یک زن افتاد با یه بچه تو بغلش... دیدم که بچه از بغل مادرش اومد پایین و چهار دست پا رفت به طرف بوته علف...
علف رو از ریشه درآورد و از شدت گرسنگی شروع کرد خاک ریشه ها رو خوردن...
با خودم گفتم الان مادر اون بچه به من فحش میده و میگه لعنت به ستارخان که مارو به این روز انداخته...
اما... مادر کودک اومد طرفش و بچش رو بغل کرد و گفت:
«عیبی نداره فرزندم... خاک میخوریم اما خاک نمیدهیم...»
اونجا بود که اشکم در اومد...
روزی از روزها پدری از یک خانواده ثروتمند، پسرش را به مناطق روستایی برد تا او دریابد مردم تنگدست چگونه زندگی می‌کنند. آنان دو روز و دو شب را در مزرعه ی خانواده‌ای بسیار فقیر سر کردند و سپس به سوی شهر بازگشتند. در نیمه‌های راه پدر از فرزند پرسید:
خب پسرم، به من بگو سفر چگونه گذشت؟
- خیلی خوب بود پدر.
- پسرم آیا دیدی مردم فقیر چگونه زندگی می‌کنند؟
- بله پدر، دیدم...
- بگو ببینم از این سفر چه آموختی؟
- من دیدم که:
ما در خانه ی خود یک سگ داریم و آنان چهار سگ داشتند.. ما استخری داریم که تا نیمه‌های باغمان طول دارد و آنان برکه‌ای دارند که پایانی ندارد، ما فانوسهای باغمان را از خارج وارد کرده‌ایم، اما فانوسهای آنان ستارگان آسمانند.
ایوان ما تا حیاط جلوی خانه‌مان ادامه دارد، اما ایوان آنان تا افق گسترده است......
ما قطعه زمین کوچکی داریم که در آن زندگی می‌کنیم، اما آنها کشتزارهایی دارند که انتهای آنان دیده نمیشود.
ما پیشخدمتهایی داریم که به ما خدمت می‌کنند، اما آنها خود به دیگران خدمت می‌کنند. ما غذای مصرفی‌مان را خریداری می‌کنیم، اما آنها غذایشان را خود تولید می‌کنند.
ما در اطراف ملک خود دیوارهایی داریم تا ما را محافظت کنند، اما آنان دوستانی
دارند تا آنها را محافظت کنند.
آن پسر همچنان سخن می‌گفت و پدر سکوت کرده بود و سخنی برای گفتن نداشت.
پسر سپس افزود:
متشکرم پدر که نشان دادی ما چقدر فقیر هستیم!!.
کَفَی بِالمَوتِ وَاعِظاً... امیرالمؤمنین علی(ع) می فرماید. موت بعنوان واعظ کافی است.
در روایت هست فرمودند وقتی که تشییع جنازه ای شد شما حتما در تشییع جنازه شرکت کنید. خیلی سفارش شده. می فرماید هر جا که رفتی در تشییع جنازه شرکت کردی، خودت را بگذار جای آن کسی که رفته، بگو الآن دارند من را می برند در تابوت. تمام شد! دارند مرا می برند...
بعد وقتی که رساندند برای دفن یا آن هفت قدم یا مقداری که با او رفتی، هِی تمنا کن خدایا من را برگردان بگذار عُمر دوباره بکنم...
بعد تشییع جنازه تمام شد یا شما همراهی ات برای این تشییع جنازه قطع شد بگو خدا به تو مهلت داد یک چند روز دیگری زندگی کنی. برگرد درست زندگی کن. برگرد دیگر از عمرت استفاده کن. برگرد دیگر دقت و وسواس به خرج بده. برگرد درست زندگی کن...
دانلود کلیپ بسیار زیبا و جالب از استاد رائفی پور با موضوع
۸ سال دفاع مقدس
لطفا به ادامه مطلب رجوع کنید
جوانی با چاقو وارد مسجد شد و گفت : بین شما کسی هست که مسلمان باشد ؟! همه با ترس و تعجب به هم نگاه کردند و سکوت در مسجد حکمفرما شد ! بالاخره پیرمردی با ریش سفید از جا برخواست و گفت : آری من مسلمانم جوان به پیرمرد نگاهی کرد و گفت با من بیا !
پیرمرد بدنبال جوان براه افتاد و با هم چند قدمی از مسجد دور شدند ، جوان با اشاره به گله گوسفندان به پیرمرد گفت که میخواهد تمام آنها را قربانی کند و بین فقرا پخش کند و به کمک او احتیاج دارد !
پیرمرد و جوان مشغول قربانی کردن گوسفندان شدند و پس از مدتی پیرمرد خسته شد و به جوان گفت که به مسجد بازگردد و شخص دیگری را برای کمک با خود بیاورد ! جوان با چاقوی خون آلود به مسجد بازگشت و باز پرسید : آیا مسلمان دیگری در بین شما هست ؟! افراد حاضر در مسجد یا دیدن چاقوی خونی همه نگاهشان را به پیش نماز مسجد دوختند ! پیش نماز رو به جمعیت کرد و گفت : چرا نگاه میکنید ، به عیسی مسیح قسم که با چند رکعت نماز خواندن کسی مسلمان نمیشود !
