زمانمان را به هر کسی ندهیم. زمانمان را برای هر چیزی نگذاریم. زمان برای هر چیزی می گذاریم یعنی جان می دهیم به خاطرش. شما حاضر هستی برای فلان فیلم سینمایی جان بدهی؟ می گوید نه. خب داری [جان] می دهی که الان... الان یک ساعت از عمر خودت را داری می دهی. موقع جان دادن که بشود سر یک ساعتش حاضر هستی با عزرائیل چانه بزنی. یک ساعت دیگر. یک روز دیگر. ما وقتی که داریم وقتمان را برای یک چیز بی ارزش می گذاریم داریم به خاطرش فدا می شویم.
چه ایده بدی بوده،دایره ای ساختن ساعت. احساس میکنی همیشه فرصت تکرار هست
قرار بوده ۸ صبح بیدار شوی و میبینی شده ۸ و ربع٫ میگویی: اشکال ندارد تا ۹ میخوابم بعد بیدار میشوم!
قرار بوده امشب ساعت ۹ یک ساعتی را صرف مطالعه کتاب کنی، می بینی کتاب نخوانده ۱۰ شده. میگویی: اشکال ندارد. فردا شب ساعت ۹ میخوانم.
ساعت دروغ میگوید. زمان دور یک دایره نمی چرخد! زمان بر روی خطی مستقیم می دود. و هیچگاه، هیچگاه، هیچگاه باز نمیگردد.
ایده ساختن ساعت به شکل دایره، ایده جادوگری فریبکار بوده است! ساعت خوب، ساعت شنی است! هر لحظه به تو یادآوری میکند که دانه ای که افتاد دیگر باز نمی گردد. اگر روزی خانه بزرگی داشته باشم، به جای همه دکورها و مجسمه ها و ستونها، ساعت شنی بزرگی برای آن خواهم ساخت و میگویم در آن ساعت شنی،آنقدر شن بریزند که تخلیه اش به اندازه متوسط عمر یک انسان طول بکشد. تا هر لحظه که روبرویش می ایستم به یاد بیاورم که زمان «خط» است نه «دایره» و زمان رفته دیگر باز نمی گردد
