قسمت نهم
ما برای زندگی بهتر و بندگی بهتر نیاز به یک برنامۀ خوب داریم و اساساً معتقدیم برنامهای که زندگی ما را بهتر کند بندگی ما را هم بهتر میکند و بالعکس، یعنی برنامهای که بندگی ما را بهتر کند زندگی ما را هم بهتر میکند.
در مسیر این برنامه اگر کسی دیندار نباشد، این برنامه میتواند او را برای داشتن زندگی بهتر کمک کند و اگر هم دیندار باشد او را برای بندگی بهتر کمک خواهد کرد. لذا چنین برنامهای امکان گفتگوی متدینین و غیرمتدینین را فراهم میکند و بسیاری از روایات ما هم به همین سیاق عمل کردهاند. یعنی راه و روشی را نشان دادهاند که اگر کسی نخواهد متدین باشد، به خاطر زندگی خودش بهتر است از این روش بهره بگیرد.
این برنامه باید متناسب با «ساختار وجودی انسان» و «شرایط طبیعی حیات» باشد
به عنوان مثال یکی از ویژگیهای حیات دنیا این است که هر چیزی به انسان میدهد از او پس میگیرد؛ مثلاً جوانی یا سلامتی میدهد و بعد میگیرد و این طبع دنیاست.
متاسفانه اکثر تعلیمات دینی که الان داریم، بدون توجه به خصوصیات حیات است. اساساً یکی از موضوعاتی که ما در آن ضعف داریم، حیاتشناسی است. در حالی که بخش عمدهای از آیات قرآن ناظر به حیاتشناسی است.