خداوند متعال میفرماید : هرگاه دل بنده خود را بنگرم و در ان علاقه به خالص شدن در عبادتها را ببینم
اصلاح و تربیت او را خود به عهده میگیرم
بنا بر انچه که در قران و روایات مکرر بر ان تاکید و تصریح شده , نیت درست در درجه اول نیت خالص است . کار و عملی دارای نیت صالح است که فقط و فقط برای خدا و جلب رضای او باشد و نه چیز دیگری .
امام صادق (ع) :
عمل خالص ان است که با انجام ان نمی خواهی هیچ کس جز خدا , از تو ستایش کند
مثل اینکه انسان روزه بگیرد اما قصد لاغر شدن هم داشته باشد یا زیارت اهل بیت برود ولی تفریح و رفع خستگی هم مد نظرش باشد یا در وضو و غسل , نیت خنک شدن و پاکیزگی هم بکند .
باید توجه داشت که اخلاص درجه و مراتب دارد , مانند طلا که عیار مختلفی دارد و هرچه عیارش بالاتر برود , خلوصش بیشتر است.
در نتیجه هرچه خلوص کار ما کمتر باشد ثواب و خوبی ان عمل نزد خدا کمتر میشود .
یکی از جلوه های بندگی اهل بیت خلوص نیتی بوده که در همه کارها و رفتارهایشان ظهور و بروز داشته است . نمونه قرانی و بارز ان ماجرای مریض شدن امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و نذر نمودن پیامبر برای سلامتی ایشان است که در سوره انسان به ان پرداخته شده
